Prawidłowe stężenie potasu we krwi to 3,5-5,5 mmol/L. Do najczęstszych przyczyn hiperkaliemii należą: zbyt duża podaż potasu w diecie lub przyjmowanie preparatów zawierających potas; niedostateczne wydalanie potasu z moczem w wyniku zaburzeń pracy nerek, zaburzeń hormonalnych czy przyjmowania niektórych leków; Magdalena Wiercińska. Hiperkaliemia to zbyt duże stężenie potasu we krwi, powyżej 5,5 mmol/l. Najczęstszą przyczyną jest stosowanie leków upośledzających nerkowe wydalanie potasu u osób z przewlekłą chorobą nerek. Ciężka hiperkaliemia jest stanem zagrożenia życia i wymaga leczenia w szpitalu. Potas w organizmie Potas to jeden z elektrolitów, czyli pierwiastków wspomagających przewodnictwo nerwowe. Odgrywa ważną rolę w regulacji skurczu mięśni, w tym serca, odpowiada też za równowagę wodną organizmu oraz ciśnienie osmotyczne. Nadmiar potasu, czyli hiperkaliemia, to stan spowodowany zaburzeniami wynikającymi z nadmiaru potasu w przestrzeni zewnątrzkomórkowej i problemami w ich wydalaniem z organizmu. Spowodowane jest to m.in. chorobami nerek bądź nadmierną suplementacją pierwiastka. Nadmiar potasu to stan, który należy leczyć. Hiperkaliemia, czyli nadmiar potasu w organizmie. Hiperkaliemią nazywa się stan, gdy poziom potasu w organizmie przekracza górną granicę normy (3,6-5,2 mmol potasu na litr surowicy krwi). Przy wyniku powyżej 5,2 mmol/l mówi się już o hiperkaliemii, przy czym przy stężeniu powyżej 6,5 mmol/l zaczyna się ciężka hiperkaliemia. Skutki zbyt wysokiego poziomu potasu. Nieleczona hiperkaliemia może zagrażać życiu. W skrajnych przypadkach wysoki poziom potasu może doprowadzić do niewydolności serca, arytmii i zawału. Nieleczony wysoki poziom potasu może spowodować zatrzymanie akcji serca i zgon. .

za wysoki potas w organizmie